Monday 27 June 2011

ရွပ္ရွင္မင္းသား အကယ္ဒမီ ( ဦးေက်ာ္သူ )....သို ့ ......

ကၽြန္ေတာ္ ဒီပိုစ့္ကို ေရးသင့္ ၊ မေရးသင့္ ။ တင္သင့္ ၊ မတင္သင့္ စဥ္းစားေနတာပါ ။ ဦးေက်ာ္သူ တို ့လို
စံၿပပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္လို လူမ်ဳိးေရးတာကို ရီ ေကာင္းရီပါလိမ့္မယ္ ။ ေသးေသးေလး မွ
သည္ အၾကီးၾကီးဆီသို ့ ဆိုသည့္အတိုင္း ပညာရွိ သတိၿဖစ္ခဲမွာစိုးလို ့ တင္လိုက္ရၿခင္းသာၿဖစ္ပါသည္ ။
                         ရုပ္ရွင္မင္းသား အကယ္ဒမီ (ဦးေက်ာ္သူ) ဟာ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ အလြန္
ေလးစားထိုက္ေသာ လူတစ္ေယာက္ပါ ။ ရုပ္ရွင္မင္းသား အကယ္ဒမီ (ဦးေက်ာ္သူ) ဆိုတာနဲ ့ နာေရး
ကူညီမႈအသင္း ကိုပါတြဲၿပီးၿမင္ေယာင္မိၾကမွာပါ ။ ဟုတ္ပါတယ္ (ဦးေက်ာ္သူ)ဟာ ၿမန္မာႏိုင္ငံက လူ
ေတြအတြက္ လူတန္းစားမေရႊး သူ ့ရဲ  ့ေစတနာ ၊ ေမတၱာေတြကို ေပးဆပ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ၾကီး တစ္ေယာက္
ပါ ။ ဒီလိုၾကီးက်ယ္ၿမင့္ၿမတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးအေၾကာင္းကို ေရးမယ္ဆိုေတာ့ အေတာ့္ကို သတိထားရပါတယ္ ။
တစုံတခု မွားယြင္းခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ္ အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။  ဦးေက်ာ္သူ ရဲ  ့ ေပးဆပ္ၿခင္းဟာ
တန္းဖိုးမၿဖတ္ႏိုင္ပါဘူး ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ၿပည္သူ ့ဂုဏ္ရည္ဆု ကိုရရွိခဲ့တာပါ ။ ဦးေက်ာ္သူ ဆိုတဲ့ နာမည္
ဟာ ၿမန္မာႏိုင္ငံ ၿပည္သူ ၊ ၿပည္သားေတြရဲ  ့ ရင္ထဲမွာ အၿမဲတမ္း မွတ္တမ္းတင္ေနမည့္ နာမည္ တစ္ခုပါ ။
ဒါေၾကာင့္လည္း အမွားအယြင္းမရွိေအာင္ တင္ၿပရၿခင္းသာၿဖစ္ပါတယ္ ။ ဒီလို တင္ၿပမႈ မွားယြင္းခဲ့ရင္
ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း ထပ္ေလာင္းေၿပာဆိုပါရေစ ခင္ဗ်ာ ။
                        ကၽြန္ေတာ္ တို ့ၿမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဗုဒၶဘာသာ ႏိုင္ငံလို ့ အားလုံးက အသိအမွတ္ၿပဳထားၾက
ပါတယ္ ။ ၿမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း လက္ညဴိးထိုးမလြဲေအာင္ ေစတီ ၊ ပုထိုးေတြေပါမ်ားလွပါတယ္ ။ ဘုရား ၊
တရား ၊ သံဃာ ကိုၾကည္ညိဳၾကတာ ၿမန္မာႏိုင္ငံ သူ၊ ၿမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကို ဘယ္သူမွလိုက္မမွီဘူးလို ့
ကၽြန္ေတာ္ ယုံၾကည္ပါတယ္ ။ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေၿပာခ်င္တဲ့ အဓိကအေၾကာင္းကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ
၀င္ေတြဟာ ဘုရား ၊ တရား ၊ သံဃာ ဆိုၿပီး တတန္းထဲထားၾကပါတယ္ ။ ဘုရားသားေတာ္ေတြ ၿဖစ္တဲ့
သံဃာေတာ္ေတြ ကိုလည္း ဘုရားနဲ ့တတန္းထားၿပီး ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကပါတယ္ ။ ဒီလို ဘုရားနဲ ့ တတန္းထဲထားၿပီး ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို ဘယ္လို ပူေဇာ္မႈမ်ဳိးနဲ ့ ကန္ေတာ့
သင့္ၾကပါသလဲ ။
                 ေအာက္ကပုံကို ၾကည့္ပါ ။
                




ဒါဟာ ဘုရားသားေတာ္ သံဃာတစ္ပါးနဲ ့ အတူ ရုပ္ရွင္မင္းသား(ဦးေက်ာ္သူ) နဲ ့ အၿခား တစ္ေယာက္
တို ့ ထိုင္ခုံတစ္ခုံမွာ အတူယွဥ္တြဲ ထိုင္ေနၾကတာပါ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေၿပာခ်င္တာက ဗုဒၶဘာသာ မွာ ဘုရား နဲ ့
သံဃာ ကို တတန္းတည္း ထားၿပီးကိုးကြယ္ေနၾကရဲ  ့သားနဲ ့ ၊ ဘာၿဖစ္လို ့ ယခုလို သံဃာေတာ္ ေတြနဲ ့
အတူယွဥ္တြဲ ထိုင္ၾကရတာလဲ ခင္ဗ်ာ ။ ဒါဆိုရွင္ ဗုဒၶဘုရားရွင္ နဲ ့ အတူယွဥ္တြဲ ထိုင္သလိုၿဖစ္မေနဘူးလား ခင္ဗ်ာ ။
            တၿခား သာသာ၀င္ေတြ အေနနဲ ့ၾကည့္ရင္ ဘယ္လိုအၿမင္မ်ဳိး ရွိမယ္ဆိုတာကိုပါ သုံးသပ္သင့္ပါ
တယ္။ ဦးေက်ာ္သူ တို ့လို စံၿပပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြကေတာင္ ဒီလိုၿပဳမႈမယ္ဆိုရင္ တၿခားလူေတြ အေနနဲ ့.....? ။
မိမိ ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာကို မိမိကိုယ္တိုင္ ေလးစားလိုက္နာက်င့္သုံးမွ တၿခားဘာသာ၀င္ေတြဟာ ေလး
စားလိုက္နာမွာပါ ။ ဒီလို အတူယွဥ္တြဲ ထိုင္ေနတာကို တၿခား ဘာသာ၀င္ေတြ အေနနဲ ့ ၿမင္ေတြ ့သြားရင္
မိမိတို ့ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေနၾကတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကိုလည္း အၿမင္တမ်ုိးေရာက္သြားနိုင္ပါတယ္ ။
သံဃာေတာ္ေတြ အေနနဲ ့ကလည္း ဒီလိုၿပဳမႈလာရင္ ေက်ာသား ၊ ရင္သား မခြဲၿခားပဲ ဆုံးမၿပဳၿပင္သင့္ပါ
တယ္လို ့ထင္ၿမင္ယူဆမိပါတယ္ ။ အလွဴအတန္း ကိုေမွ်ာ္ကိုးၿပီးလို ့ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ၊ အားနာလို ့ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္
 ဆုံးမသင့္တာကို မဆုံးမဘူးဆိုရင္ေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြပါ အၿပစ္မကင္းဘူး လို ့ထင္ၿမင္ယူဆမိ
ပါေၾကာင္း ေရးစားလိုက္ရပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ။။။။။။။။။။


                                     ေလးစားလွ်က္ ( စိုင္းၿမင့္ထြန္း )
                                       

Saturday 25 June 2011

ကဗ်ာေလး တပုဒ္ပါ......

ေမးလ္ ထဲေရာက္လာတဲ့ ကဗ်ာေလး တပုဒ္ကို ၾကိုက္လို ့တင္လိုက္တာပါ ။ ရိုင္း

ရင္ေတာ့ ခြင့္လြတ္ၾကပါဗ်ာ ။ မူရင္း မပ်က္ခ်င္လို ့ဒီအတိုင္းတင္လိုက္တာပါ ။

ၾကီးမိုက္
 


လူငယ္ေတြအတြက္လည္း အားမျဖစ္
လူၾကီးခ်င္းလည္း တရားမျဖစ္
ႏွစ္ေယာက္ရွိ ရန္ထျဖစ္ၾက
ငယ္က်ိဳးငယ္နာေတြေဖာ္
အခ်င္းခ်င္း ေဆာ္ပေလာ္တီး
မာန္မာနေတြ တညီးညီးနဲ႔
ေသဖို႔လည္း နီးေနၾကျပီ။

ယဥ္ေက်းမႈလည္း နားမလည္
ဟိရိၾသတၱပၸလည္း မရွိ
အျပဳသေဘာလည္း မေဆာင္
_ီးခ်င္း မိုးမႊန္ေအာင္ဆဲ
အြန္လိုင္းမွာ မိုက္ေၾကးခြဲ
သခ်ႋဳင္းထဲလည္း ေျခတလွမ္းဝင္ေနျပီ။

အျပဳသေဘာ အမွန္နဲ႔
ေပါင္းစည္းမႈသ႑ာန္ ျမင္ခ်င္စမ္းပ
အဆိုးျမင္ သေဘာကင္းလို႔
အက်ိဳးထင္ မေနာရွင္းစြာ
လူငယ္ေတြကို ေရွ႕ေဆာင္ျပဳ
ရြယ္တူခ်င္း ညီညြတ္
တိုင္းျပည္အေရးေမွ်ာ္လို႔
အေတြး ထပ္မေခ်ာ္ၾကေစခ်င္။

ေမာဟအေမွာင္ဖံုးလို႔
ဘဝေတြ မဆံုးၾကေစဖို႔
လူၾကီးမင္းတို႔ေရ...
ကိုယ့္အသက္ကိုလည္း အားနာၾကအံုး။

ေမာင္ပါလ
၂၃.၆.၂၀၁၁

Monday 20 June 2011

အိႏိၵယ ..ပန္းခ်ီကားမ်ား ( ၁ )

ကၽြန္ေတာ္ တို ့ႏိုင္ငံ ရဲ  ့အိမ္နီးနားၿခင္းႏိုင္ငံ တစ္ခုၿဖစ္တဲ့ ဘာဘူၾကီးတို ့ ႏ္ိုင္ငံ ကလက္ရာေတြပါ....











                                    
   ေနာက္ထပ္ က်န္တာေလးေတြက ပိုလွမယ္ထင္တယ္ဗ်ာ ။ ကၽြန္ေတာ္ လည္း မအားလို ့ ဘေလာ့ထဲ
မ၀င္ၿဖစ္ဘူးဗ်ာ....လာလည္ၾကတဲ ့ မိတ္ေဆြ ေတြကိုအထူးပဲေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ.....
                                                                            

Thursday 16 June 2011

မမွ်တဲ့ ကမၻာၾကီး.........

အလြန္တရာ သနားစရာေကာင္းေသာ လူၿဖစ္က်ဳိး မနပ္တဲ့လူေတြလို ့ ေၿပာရေတာ့မွာလား ။





                               



 
                                 သင္ ထမင္းတလုပ္စားရတိုင္း သူတို ့ကို သတိရပါ ။   
 မိတ္ေဆြ သင့္မွာရွိတဲ့ ကိုယ္ၿခင္းစာတရားေလးကို ထိုလူေတြအတြက္ တစုံတခုေရးေပးလိုက္ပါေနာ္...                                    

Thursday 9 June 2011

" တဖက္ေစာင္းနင္း"

" တဖက္ေစာင္းနင္း"

အပိုင္း(၁)


"ေညာင္းလိုက္တာ....."
ေျခေထာက္ေတြကို  ဆက္ျပီးေနရာမေရႊ႕ခ်င္ေလာက္ေအာင္
  လူက ပန္းေနျပီ။
မေန႕လည္း ဒီအတိုင္း  ဒီေန႕လည္း ဒီအတိုင္း  အရင္ ရက္ေတြကလည္း  ဒီအတိုင္းပဲဆိုတာ  ...
စီးထားတဲ႕ ဖိနပ္ကေလးကေလးကို ဘာရယ္မဟုတ္ငံု႕ၾကည့္မိေတာ့ ...  ေတာ္ေတာ္ပါးေနျပီပဲ
ပါးယံုတင္မကပါဘူး  .... ဖေနာင့္ဖက္ပိုင္းဆို  ပါးလြန္းလို႕ေပါက္ေတာင္ေနျပီ  ......  အင္း  ဒီႏွစ္စပိုင္းကတည္းက ေတာ္ေတာ္ခရီးေရာက္ခဲ့တာပဲေလ...
ေမးပါမ်ားခရီးေရာက္  သြားပါမ်ားဖိနပ္ေပါက္ဆိုတာ  ဒါေပါ့.. အဟင္း
ကိုယ္ဖာသာကိုယ္ ေရရြတ္ရင္း တေယာက္တည္းပင္ ျပံဳးလိုက္မိသည္။
ခရီးကလည္း အမ်ားၾကီးေရာက္ခဲ့ပါတယ္။  ေရာက္တဲ႕ခရီးတိုင္းမွာလည္း    "အသက္ၾကီးေနျပီ"   " အားကိုသံုးျပီးဘာေတြလုပ္ႏိုင္မွာလဲ"    "ဒီမွာလူငယ္ေတြပဲခန္႕တာ"
"အဆင္မေျပႏိုင္ဘူးေနာ္"   "အားနာလိုက္တာ"  " ေနာက္ေန႕ျပန္လာၾကည့္ပါလားလူၾကီးမရွိလို႕"      " ဒီဲ႕ျပင္ေနရာသြားၾကည့္ဦးေနာ္"       "ဘာေနာ္  ညာေနာ္   ေနာ္   ေနာ္  "
ဒါေတြပဲၾကားေနရတာ ..
အခု ဘာဆက္လုပ္မလဲ 
ဖာသာအေမးႏွင့္အတူ  ေနပူပူေက်ာပူပူမွာ  အရdပ္ထူထူကို မ်က္လံုးေ၀ွ႕ကာ ရွာမိသည္။ 
"ဟူး"
နဖူးမွ ေခၽြးစီးအနည္းငယ္ကို လက္ႏွင့္သပ္ခ်ရင္း  ဗန္ဒါပုျပတ္ျပတ္ေအာက္နားမွာ  ေနရာယူဖို႕ျပင္ဆင္မိသည္..။။
"ကုိယ့္ထက္ဦးေနတာပဲ"
အံုခဲေနေသာ ပုရြတ္ဆိပ္မဲမဲၾကီးမ်ားက   သူ႕ထက္အရင္ ေရာက္ႏွင့္ေနေလျပီ...အင္အားက သူတို႕ဖက္ကမ်ားေနျပန္ေတာ့  ကိုယ္ပဲမာန္ေလ်ာ့ရေတာ့မလိုပင္...
ကိုယ္ကိုလည္း  သူတို႕ေနရာလုေလမလားဟူသည့္သေဘာျဖင့္  ၾကည့္ေနၾကသလို... 
မတတ္ႏိုင္ပါ   တခရီးတည္းသြားေတြပဲေလ  ေအးအတူပူအမွ်ေပါ့ေနာ္....
အျပံဳးႏွင့္ႏွဳတ္ဆက္လိုက္ျပီး  သူတို႕ႏွင့္ခပ္ခြာခြာေလာက္တြင္  ေျခပစ္လက္ပစ္ကို ထိုင္ခ်လိုက္မိသည္။
"ဟဲ႕   ဘယ္သြားမလို႕တုန္း"   "ဟိုမွာ"   "ဟာ အသားမရွိပါဘူးဆို"  "ရွိရွိ မရွိရွိ ကိုက္ခ်င္တယ္ သြားယားေနလို႕ "   "ေအာ္ သနားပါတယ္မလုပ္ပါနဲ႕  ေနပါေစ  ကိုယ့္မွ အႏၱရာယ္မေပးတာ"
"ဟုတ္တယ္ သားေလးေရ  မလုပ္နဲ႕ေနာ္"(မွတ္ခ်က္ ။    ။  ပုရြက္ဆိပ္ေတြရဲ႕စကားသံပါ)
အနားမွာ ရစ္သီရစ္သီ  ဟိုေျပးဒီေျပးလုပ္ေနၾကတဲ႕ ပုရြတ္ဆိပ္ေသးေသးေလးေတြကို  အဓိပါယ္မဲ႕ ေငးၾကည့္ေန..
မိရင္း    အေတြးေတြက  ဟိုျပန္႕ဒီျပန္႕ႏွင့္....
စိတ္ကလည္း ဟိုလႊင့္ဒီလႊင့္ျဖစ္ေနမိသလိုလို...။

အပိုင္း(၂)

"၀ူး   ၀ူး"
"ဟင္"    နားထဲသို႕ စူး၀င္လာေသာ ကားစက္သံႏွင့္အတူ...
ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမိသည္မသိ...
ျဖတ္ကနဲလန္႕ႏိုးသလိုျဖစ္သြားမိခ်ိန္မွာ ပတ္၀န္;က်င္က  အေမွာင္ထုကို စတင္လႊမ္းျခံဳေနေလျပီ။
"အမေလး  ကားေတြမရွိရင္ေတာ့ ျပသာနာပဲ"
ျပန္မယ့္လမ္းကို အလွ်င္အျမန္ဦးတည္မိရင္း   စိုးရိမ္စိတ္ကေလးလည္း၀င္မိသည္..
"ဒဂံုေတာင္  ဒဂံုေတာင္    ၂၀၀   ၂၀၀    "
ေအာက္စိုက္ကားေတြေအာ္ေနေလျပီပဲ
မကုန္သင့္ပဲ  ကုန္ဦးမည္ေလ...
၅၀  ခရီးလမ္းကို  ေမွာင္ေနတဲ႕အတြက္  ၂၀၀ ေပးရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့  အိပ္ကပ္ပိန္ပိန္ေလးကကို  စမ္းရင္း ႏွေျမာစိတ္အျပည့္၀င္မိသည္။
ကိုယ့္အျပစ္ပဲေလ..
ဖာသာေရရြတ္မိရင္း.... မတတ္ႏိုင္သည့္အဆံုး   ကိုယ္လိုသူလိုေတြႏွင့္အတူ အသက္ကို သတိမထားမိေတာ့ပဲ အလုအယက္ေျပးတက္မိေတာ့သည္။

အပိုင္း(၃)

"ကၽြတ္ ကၽြတ္  ကၽြတ္"
"မႏွင္း မင္းသက္သာရဲ႕လား"
"အင္း  သက္သာပါတယ္  ကၽြတ္   ကၽြတ္ "
အိပ္ယာေလးထက္မွ  တေရႊ႕ေရႊ႕ ဖင္ေရႊ႕သြားေနသည့္ ဇနီးသည္ကို  ေမးရင္း   လွမ္းလက္စလက္ကေလးကိုေက်ာ္ကာ   ကြမ္းအစ္ကေလးအား မိမိအရင္လက္ဦးလိုက္သည္။
"ေရာ့  ေရာ့  ဒါယူမွာမို႕လား"
"အင္း"
"ကြမ္းေတြလည္းသိပ္မစားနဲ႕ဦးေလကြာ   ေတာ္ၾကာေက်ာက္ကပ္ပါျဖစ္ေနမွျဖင့္"
"ျမန္ျမန္သြားရတာေပါ့ကိုဘေမာင္ရယ္.."
"မင္းသြားတာအေရးမၾကီးဘူး  ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းသြားဖို႕က  ဒါလိုေနေသးတယ္ေလ"   လက္ကေလးကိုေကြးျပလိုက္ေတာ့ ဇနီးသည္သေဘာေပါက္သြားျပီထင္..။
"အင္း  ဟုတ္ပါတယ္ အဲဒါ့ေၾကာင့္ မသြားႏိုင္ေသးတာေပါ့"
"ရွင္ေရာ  အဆင္ေျပလာရဲ႕လား  အင္း ေမးသာေမးရတာ  အေျဖက အရင္ေန႕ေတြအတိုင္းေကာ္ပီကူးလာတယ္မွဳတ္လား  အဟင္း  ဟင္း.".. မရယ္ခ်င့္ရယ္ခ်င္ ရယ္လိုက္မိသည္..။
"ေအးကြာ"
လူကသာ ေလျဖတ္ထားလို႕ အိပ္ယာထဲေနတာ  စိတ္က ရွင့္ေနာက္လိုက္ေနတာလို႕  မေျပာေပမဲ႕လည္း အိမ္ေထာင္ဦးစီးျဖစ္သူသိမွာပါေလ...
"ဒီေန႕ ဘယ္သူလာေသးလဲ"
အေျဖကတိတ္ေနသည္...
"ငါသြားေခၚေပးရမလား"
"အို  ရွင္ကလည္း  အားမွန္းမအားမွန္းမသိ  ေခၚမေနပါနဲ႕    သူတို႕အလုပ္နဲ႕ သူတို႕ရွဳပ္ေနမွာဥစၥာ"
ေျပာသာေျပာရသည္ မ်က္ႏွာကေလးေတြကို အာရံုမွာပံုေပၚၾကည့္ေနမိပံုပင္..   ဟူး..။ ႏြမ္းလွ်ေနေသာဇနီးမ်က္ႏွာကိုနားလည္မိသလိုၾကည့္ရင္း
သက္ျပင္းေမာကို မသိမသာခ်လိုက္မိသည္။

အပိုင္း(၄)
"ေဟာ   အေဖ  ေရာက္ေနတာၾကာျပီလား"
ေမ့ေတ့ေတ့ျဖစ္ေနေသာ စကၠေလွေခါက္နည္းကို မနည္းျပန္စဥ္စားေနခ်ိန္မွာ    သားျဖစ္သူအသံက အၾကားအာရံုထဲ၀င္လာသည္။
"ေအးကြ  ဒီမွာမင္းရဲ႕သားက ေလွလုပ္ေပးပါဆိုလို႕  အဟင္း"
"မင္းျပန္လာတာေနာက္က်တယ္ေနာ္"
"ဟုတ္တယ္  အလုပ္က ေအာ္ဒါေတြမ်ားေနတာနဲ႕  ကၽြန္ေတာ္လည္း မနားရပါဘူး"
ေရာ့  မိန္းမေရ  သိမ္းလိုက္ဦး"
အနားသို႕ေရာက္လာေသာ ေခၽြးမျဖစ္သူကို လက္ထဲကပို္က္ဆံအိပ္လွမ္းေပးလိုက္တာ မၾကည့္ပဲျမင္လိုက္ရသည္။
"ထမင္းစားမယ္ကြာ  ဘာဟင္းခ်က္လဲ"
"အမဲသားနပ္ထားတယ္   ပဲေရပြလည္းေၾကာ္လည္းရွိတယ္  သရက္သီးလည္း လွီးထားတယ္ကိုေက်ာ္ေရ..".
ေနာက္ေဖးမွ ေခၽြးမျဖစ္သူျပန္ေအာ္သံက  နားထဲထပ္၀င္လာသည္။
"အေဖလည္း ျပန္ရင္ေစာေစာျပန္ေနာ္ ေတာ္ၾကာေမွာင္လာဦးမယ္  "
"အင္း  "
သားျဖစ္သူအေမးကို  ေလးတြဲ႕တဲြ႕ေျဖရင္း  အေမေရာ ေနေကာင္းလားဟူသည့္အေမးကို ဖာသာၾကားရႏိုးႏိုးေစာင့္စားေနမိသလိုပင္...
"စားလို႕ရျပီကိုေက်ာ္ေရ"
"ေအး  ေအး  "
"ကဲ အေဖ ကၽြန္ေတာ္ထမင္းစားလိုက္ဦးမယ္  အေဖေရာ စားျပီးမွလာတာမွဳတ္လား "     အေမးႏွင့္အေျဖက  သူ႕ဖာသာပင္..။
"ေအာ္    အင္း"
ကိုယ့္အေျဖကေတာ့  ညာတာလား  အမွန္လား ဖာသာသိ၏။
"ေစာေစာျပန္အေဖေရ   အေဖ့ေျမးခိုင္းထားေတြလုပ္ေနလို႕ ေတာ္ၾကာေမွာင္သြားရင္ခက္မယ္  ကၽြန္ေတာ္လည္း ပင္ပန္းေနလို႕လိုက္ပို႕ေပးႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး"
"အင္း  ဟင္း"
တီးတိုးအေျဖႏွင့္သက္ျပင္းေမာကိုခ်ကာ  ေျခလွမ္းကို တိုက္ခန္းဆီမွေရႊ႕လိုက္သည္။
"ေအာ္  အေဖ ခဏ"
၀မ္းသာမိတာအမွန္  ေမွ်ာ္လင့္ေနေသာစကားၾကားရေတာ့မည့္အထင္ႏွင့္...
"မေန႕က အေဖ့သမီးဖုန္းဆက္တယ္  အေဖလာရင္ အိမ္လႊတ္လိုက္ပါဦးတဲ႕  သူတို႕လင္မယားဘုရားဖူးသြားမလို႕  အဲဒါအိမ္ေစာင့္မရွိလို႕တဲ႕"
"ေအာ္"    ဆိုသည့္စကားသံက  ရင့္ထံဆို႕နစ္သြားသလို ခံစားရရင္း  လည္ေခ်ာင္းထိပ္သို႕ထြက္မိသည့္အသံျပာျပာလိုပင္..။...
အျပန္ေျခလွမ္းေတြက အလာတုန္းကေလာက္ မသြက္လက္ေတာ့ပါ။
"ဘယ္လိုလဲ ေတြ႕ခဲ့လား"  "ကေလးေတြေနေကာင္းလား"
"သားအလုပ္မ်ားေနလား"
"သမီးေရာအဆင္ေျပရဲ႕လား"
"လား"  "လား"   ဆိုသည့္အေမးေတြ တထပ္ၾကီးေမးေတာ့မည့္ လူမမာဇနီးသည္အတြက္  မည္သို႕ေျဖရမည္ဆိုသည့္အေျဖမ်ားကို
စဥ္းစားရင္း  စဥ္းစားရင္း.......။

။----------------------------------------------------------------------------------------------------------။



                         အစ္မ တေပါင္းသီ ရဲ  ့ လက္ရာတစ္ခုပါ ။


Sunday 5 June 2011

လက္ရာေၿမာက္လွ ၍ ခ်ီးက်ဴးထိုက္လွေသာ ပန္းခ်ီဆရာေလး.......

ဒီ ကေလးငယ္ေလး ကိုၾကည့္ၿပီး အရမ္းကို ကၽြန္ေတာ္ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္ ။ အသက္ငယ္ေပမည့္ ပညာမငယ္
တဲ့ ကေလးပါ ။ ဒီကေလးဟာ ကိုယ္တတ္တဲ့ ပညာနဲ ့ အသက္ေမႊးေက်ာင္းၿပဳေနတာပါ ။တခ်ဳိ  ့ဆို မိဘ ကပညာေတြ သင္ေပးထားေတာင္ မိဘ ဆီကလက္၀ါးၿဖန္ ့ေနတဲ့သူေတြ အမ်ားၾကီးပါ ။ထိုသူေတြဟာ ဒီကေလးရဲ  ့ ေၿခဖ်ားေတာင္ မမွီတဲ ့သူေတြပါပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ ေတြေလွ်က္လည္ရင္းနဲ  ့Nge Naing ရဲ  ့ ဘေလာ့ မွာ တင္ထားကိုေတြ ့လို ့ၾကည့္မိရင္း သေဘာက်လို ့ တင္လိုက္တာပါ။

   ကဲ......သူ ့လက္ရာ ကိုၾကည့္ရေအာင္ဗ်ာ...

                         



 ဒီကေလး အတြက္ ရင္ထဲ မွာရွိတဲ ့အတိုင္း ဖြင့္ထုတ္လိုက္ဗ်ာ....

                            

Saturday 4 June 2011

ၿပဳံးေပ်ာ္ႏိုင္ေစရန္........

ကၽြန္ေတာ္လည္း ကားလိုင္စင္ ကိစၥၿဖင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာေၾကာင့္ ပို ့စ္မ်ား မတင္ႏိုင္ၿဖစ္တာၾကာပါၿပီ။
အမွန္အတိုင္း၀န္ခံရရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္ညစ္ေနလို ့ပါ။ သို ့ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ညစ္ေနေပမည့္
ကၽြန္ေတာ္ ရဲ  ့ဘေလာ့ လာေရာက္လည္ပတ္သူအားလုံး ၿပဳံးေပ်ာ္ေစခ်င္တာ ကၽြန္ေတာ္ ရဲ  ့ဆႏၵပါ ။ထို ့ေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ္ အစ္မ (တေပါင္းသီ) ေပးပို ့လာေသာ ဟာသ ေလးမ်ားကို လာေရာက္လည္ပတ္သူေတြ
ၿပဳံးေပ်ာ္ႏိုင္ေအာင္လို ့ တင္လိုက္ပါတယ္ ။


"ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ"

ေဆးရံုတစ္ခု၏ ခန္းမတစ္ခုအတြင္းမွာျဖစ္သည္။အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ေယာက္ဟာ တြန္းလွည္းကုတင္ေလးေပၚမွာ ပက္လက္ကေလးေစာင့္ေနရရွာတယ္။သူမဟာ ခြဲစိပ္ကုသခံရမွာ ျဖစ္တ့ဲ အတြက္ အဝတ္အစားမပါ ဗလာကုိယ္တီးနဲ႔ ျဖစ္ေနလို႔ေစာင္ျဖဴပါးေလးနဲ႔ ခ်ံဳလြားေပးထားၾကတယ္။ခဏေနေတာ့ ဝတ္ရံုအျဖဴၾကီးဝတ္ထားတ့ဲ လူတစ္ေယာက္
           အခန္းအတြင္းဝင္လာျပီး...သူမကုိလြားျခံဳေပးထားတ့ဲ ေစာင္ပါးေလးကုိ မ, ၾကည့္တယ္။ျပီးေတာ့ ျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးနဲ႔ ျပန္ထြက္သြားတယ္။တစ္ခါ...ခဏေနျပန္ေတာ့ ခုနလူ ဝင္လာျပီး ေစာင္ကုိ မ, ၾကည့္ျပန္တယ္။ ျပီးေတာ့
ျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးနဲ႔ ျပန္ထြက္သြားျပန္တယ္။အဲ...မၾကာခင္ဘဲ ခုနလူ တတိယအၾကိမ္အခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာျပီး ေစာင္ကုိ မ,
ၾကည့္ျပန္တယ္။ဒီတခါေတာ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္က ေမးတယ္... ..."ေဒါက္တာ၊ က်မကုိ မၾကာခင္ ခြဲစိပ္ၾကေတာ့မွာ မဟုတ္လား ဟင္..."ဒီေတာ့...အဲဒီလူက ျပန္ေျဖတယ္... ...
"သိဘူးဗ်...က်ေနာ္က ဒီေဆးရံုကုိ ေဆးျပန္သုတ္ေနတ့ဲ ေဆးသုတ္သမားရယ္"
…………………………………….. ………………………………….
 "ေဒါက္တာလည္းေလ ေလာကီသားေပမို႔"
ရုပ္ဆိုးလြန္းလို႔ စိတ္က်ေရာဂါ ခံစားေနရတ့ဲ လူတစ္ေယာက္ဟာ စိတ္ေရာဂါကုေဆးခန္းတစ္ခုကုိ ေရာက္လာပါတယ္။
အဲဒီကုိရုပ္ဆိုးဟာ သူ႔အလွည့္ေရာက္ေတာ့ ဆရာဝန္ရဲ႕အခန္းထဲကုိဝင္လာရင္းေျပာရွာတယ္... ...
"ေဒါက္တာရယ္၊ က်ေနာ္မွာေလ စိတ္ဓါတ္ေတြက်ျပီး အလြန္ဘဲ အထီးက်န္ဆန္ေနပါတယ္ဗ်ာ၊
က်ေနာ့္မွာ သူငယ္ခ်င္းလည္း တစ္ေယာက္မွ မရိွဘူး၊ ဘယ္သူမွလည္း က်ေနာ့္အနားကုိမလာခ်င္ၾကဘူး၊
က်ေနာ့္ကုိ ျမင္ၾကတ့ဲသူတိုင္း ေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာၾကတယ္ဆရာ။က်ေနာ့္ရုပ္ၾကီးဆိုးေနတာကုိ မကယ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား ဆရာရယ္..."
"ကယ္ႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ၊ ဒါေပမ့ဲ ေက်းဇူးျပဳျပီး ခင္ဗ်ားမ်က္ႏွာကုိ ဟိုဘက္လွည့္ျပီး ေျပာလို႔ ရမလား"
……………………………………………………………………………………………………….
"အားႏြဲ႔သူပါရွင္"*
ကုိထံုတစ္ေယာက္ ေစ်းေရွ႕မွာ စိတ္ညစ္ေနတယ္။သူဝယ္ထားတ့ဲပစၥည္းေတြကို ဘယ္လိုသယ္ရမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနလို႔ ေလ....ေတာင္းတလံုးရယ္၊ အိမ္သုတ္ေဆးတဂါလံပံုးရယ္၊ ၾကက္အရွင္ ၂ေကာင္နဲ႔ ဘဲအရွင္က ၄
ေကာင္ရယ္ေလ။ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနတံုး မိန္းမေတစ္ေယာက္ကလာေမးတယ္...
"ျခံအမွတ္ ၀၀၇၊ ေရဝတီလမ္းကုိ သိပါသလားရွင္"
"သိိတာေပ့ါ၊ က်ေနာ့္ျခံေဘးကပ္လ်က္ ျခံဘဲ"
"ဒါဆို ဘယ္လိုသြားရမလဲရွင္"
"က်ေနာ္လဲ အိမ္ျပန္မွာ က်ေနာ္နဲ႔လိုက္ခ့ဲေလ၊ ဒါေပမ့ဲဒီဟာေတြကုိဘယ္လိုသယ္ရမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနလို႔"
"လြယ္လြယ္ေလး၊ အိမ္သုတ္ေဆးပံုးကုိ ေတာင္းထဲ ထ့ဲလိုက္ျပီး ေခါင္းနဲ႔ရြက္လိုက္၊ၾကက္တေကာင္စီကုိ လက္ေမာင္းမွာ ခ်ိပ္လိုက္၊ ဘဲ၂ ေကာင္ဆီကုိိလက္တဖက္ဆီမွာဆြဲလိုက္"
သူမေျပာသလိုုလုပ္လိုက္တာ ကုိထံု ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပသြားတယ္။အဲလိုနဲ႔ အတူတူေလွ်ာက္လာၾကရင္း လမ္းခုလပ္ လူျပတ္တ့ဲေနရာေရာက္ေတာ့ အဲဒီမိန္းမကကုိထံုကို စြပ္စြဲပါေတာ့တယ္...
"ရွင္..ရွင္...က်မကုိ လူျပတ္တ့ဲလမ္းကေန ေခၚလာျပီး ဗလကၠာရက်င့္မလို႔ မလား"
"ဗ်ာ...က်ေနာ့္ ေခါင္းေပၚမွာ ေဆးပံုးၾကီးနဲ႔ေတာင္းကုိရြက္ထားတယ္...လက္ေမာင္းမွာလဲ ၾကက္ေတြခ်ိပ္ထားတယ္၊ လက္ႏွစ္ဖက္မွာလဲ ဘဲေတြဆြဲထားရတယ္၊ ဒီလိုလူက ခင္ဗ်ားေလးကုိ ဘယ္လိုလုပ္ ဗလကၠာရက်င့္လို႔ရမလဲဗ်ာ..."
ဒီေတာ့ အားနြဲတ့ဲ မိန္းကေလးက ဘာျပန္ေျပာတယ္ထင္လဲ... ....
"ဘဲေတြကုိ ေအာက္ခ်လိုက္ျပီး ထြက္မေျပးႏိုင္ေအာင္ ေတာင္းနဲ႔ အုပ္လိုက္ေလ၊ေဆးပံုးကုိ ေတာင္းအေပၚကဖိထားလိုက္၊ ၾကက္ႏွစ္ေကာင္ကုိေတာ့ က်မကုိင္ထားေပးမယ္"....တ့ဲ။
……………………………………………………………………………………………………………………………..

* "ကိစၥမရိွပါဘူး..."*
မုတ္ဆိပ္ေမြး ပါးသိုင္းေမြးရိတ္ဖို႔ လူတစ္ေယာက္ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ထဲ ဝင္လာပါတယ္။
သူ႔အလွည့္ေရာက္ေတာ့ ဆံသဆရာက သူမုတ္ဆိပ္ေမြး၊ ပါးသိုင္းေမြးေတြကို စ,ရိတ္ပါတယ္..မုတ္ဆိပ္ေမြး နဲ႔ ႏုပ္ခမ္းေမြးကုိ ရိတ္တ့ဲအခါ ျပသနာ မရိွေပမ့ဲပါးသိုင္းေမြးရိတ္ေတာ့ နဲနဲ ခက္ေနတယ္။
သူ႔ပါးကနဲနဲခြက္ေနတာကုိး။ဒါနဲ႔ ဆံသဆရာက သစ္သားနဲ႔ လုပ္ထားနဲ႔ အလံုးေလး တလံုးကုိေပးလိုက္ျပီး ေျပာတယ္..
..."ဒါေလးကုိ ခဏငံုထားလိုက္၊ ဒါမွ ပါးသိုင္းေမြး ရိတ္ရတာ အဆင္ေျပမယ္"..
"အဲ...ဟုတ္တယ္ဗ်"
အဲဒီလူလည္း သေဘာက်သြားတယ္၊ ဒီ ဆံသဆရာမဆိုးဘူး ေတာ္ေတာ္ဥာဏ္ေျပးသားဘဲ လို႔ေတြးေနတယ္။
ညာဘက္ပါးကုိ ရိတ္ေတာ့ ညာဘက္ပါးေစာင္မွာ ငံုလိုက္၊ ဘယ္ဘက္ပါးကုိ ရိတ္ေတာ့ဘက္ဘက္ပါးေစာင္မွာ ငံုလိုက္နဲ႔ လုပ္ေနရင္း ဆံသဆရာကုိ လွမ္းေနာက္လိုက္တယ္... ...
"ခုလိုငံုထားတုန္း ခင္ဗ်ားသစ္သားလံုးေလးကုိမ်ိဳခ်မိရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"ကိစၥမရိွပါဘူးဗ်ာ။ ေနာက္ေန႔ 'အီး' ပါရင္ ျပန္ထြက္လာမွာဘဲ မဟုတ္လား၊အဲဒီေတာ့မွေရေဆးျပီး  ျပန္လာေပးေပ့ါ၊ တျခားသူေတြလဲ ဒီလိုဘဲျပန္လာေပးေနက်ဘဲဟာ"...တ့ဲ။
……………………………………………………… …………………………………………………………………….

 * "ရွာေဖြရ ေမာလွျပီ"*
တႏွစ္က မႏၱေလးသၾကၤန္ကုိ သြားလည္ျဖစ္တယ္။သၾကၤန္တြင္းလူအစည္ကားဆံုးျဖစ္တ့ဲက်ံဳးနဲ႔အနီးဆံုးေဟာ္တယ္တစ္ခုမွာ
တည္းခိုဖို႔သြားေတာ့ အခန္းတုိင္း လူျပည့္ေနတယ္တ့ဲ။ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္သြားတယ္။ေကာင္တာစာေရးမက ဆက္ေျပာလာတယ္...
"အခန္းလြတ္တစ္ခုေတာ့ က်န္ေသးတယ္ ဦး၊ ဒါေပမ့ဲ အဲဒီအခန္းက အိမ္သာပ်က္ေနလို႔ျပင္ေနတာ မျပီးေသးဘူး၊ အမ်ားသံုးအိမ္သာမွာ အသံုးျပဳျပီးေနႏိုင္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဦး ေနလို႔ရပါတယ္"
ဘယ္မွလည္းထပ္မရွာခ်င္ေတာ့တာနဲ႔ အဲဒီအခန္းကုိဘဲ ယူလိုက္တယ္။မႏၱေလးသၾကၤန္မွာ ေပ်ာ္ပါတယ္။
အခန္းျပန္ေရာက္လို႔ အေပါ့အေလးသြားတ့ဲအခါ နည္းနည္းကသီတာကလြဲလို႔က်န္တာအားလံုးအိုေကပါတယ္...
အဲ...မအိုေကတာက ျပန္မယ့္ေနက်မွျဖစ္တာ၊ျပန္မယ္ဆိုျပီး ပစၥည္းေတြထုတ္ပုိးသိမ္းဆည္းျပီးကာမွ ဗိုက္ကရစ္ရစ္ျပီးနာလာတယ္..ဒါနဲ႔ အိမ္သာရိွရာ ကမန္းကတန္းေျပးရတာေပ့ါ၊ ကံမ်ားမေကာင္းခ်င္ေတာ့ အိမ္သာက
တခန္းမွမအားဘူး။ဟိုတယ္က၂ထပ္ဆိုေတာ့ေအာက္ထပ္မွာလဲအမ်ားသံုးအိမ္သာရိွတာနဲ႔ေအာက္ထပ္ဆင္းေျပးရျပန္တယ္..အာ..ေအာက္ထပ္က အိမ္သာေတြမွာလဲ လူအျပည့္..ခက္ျပီ၊ ဒီမွာလဲထြက္က်ေတာ့မယ္...
ၾကံရာမရတ့ဲအဆံုး အခန္းကုိဘဲျပန္လာလိုက္တယ္...အခန္းထဲက စာပြဲေပၚမွာအလွတင္ထားတ့ဲ ပန္းအိုးကုိယူလိုက္တယ္၊
ပန္းေတြကုိ ဆြဲထုတ္လိုက္ျပီး ပန္းအုိးထဲကုိ ဗိုက္နာတ့ဲကိစၥရွင္းခ်လိုက္တယ္။ျပီးေတာ့ ပန္းေတြ ျပန္စိုက္ထ့ဲလုိက္တယ္။
ခုမွေနသာထိုင္သာရိွေတာ့တာကုိး...ျပီးတာနဲ႔ အိတ္ဆြဲျပီးခပ္တည္တည္နဲ႔ ထြက္လာခ့ဲတာေပ့ါ။
ဒီလိုနဲ႔.....
ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဟိုတယ္က ပုိ႔လိုက္တ့ဲ ပ႔ုိစ္ကဒ္ တစ္ခု စာတိုက္က
ေရာက္လာတယ္..ပ႔ုိစ္ကဒ္မွာေရးထားတာက... ...
"လူၾကီးမင္းရွင့္...
 အားလံုးကုိခြင့္လြတ္ပါသည္၊ဘယ္ေနရာမွာ ပါခ့ဲတယ္ဆိုတာကုိေတာ့ သိပါရေစရွင္"....*တ့ဲ
………………………………………………………………………………………………………………………………….

* "ကယ္ဆယ္ေရး အဖြဲ႕"*
ႏွစ္ေယာက္စီး ဆက္စနာ ၁၅၂ အမ်ဳိးအစားေလယာဥ္ပ်ံငယ္ေလးတစင္း ျမန္မာျပည္အလယ္ပုိင္းကျမိဳ႕ေလးတျမိဳ႕ရဲ႕ သင္ခ်ႎဳင္းကုန္းတခုအတြင္း ပ်က္က်သြားပါတယ္။အထူးေလ့က်င့္ေပးထားတ့ဲ ရွာေဖြေရးႏွင့္ ကယ္ဆယ္ေရးတပ္စိပ္တစ္စိပ္ လြတ္လိုက္ပါတယ္။မၾကာမွီမွာဘဲ အထက္လူၾကီးမ်ားထံ သတင္းေပးပုိ႔ခ်က္ေရာက္လို႔ လာပါေတာ့တယ္...
*" ေလယာဥ္ပ်က္ကုိ ရွာေဖြေတြ႔ရိွ၊ ေသဆံုးသူရုပ္အေလာင္း ၁၅၀ ခန္႔ေတြ႔၊ေသဆံုးသူအေရအတြက္ ယခုထက္ပုိမ်ားႏိုင္၊ ဆက္လက္ရွာေဖြတူးေဖာ္လ်က္ရိွေၾကာင္းသတင္းေပးပုိ႔အပ္"...*
…………………………………………………………………………..……………………………………………………..
*ေရငုပ္ခ်န္ပီယံ*
ေရငုပ္သမားတစ္ဦး ေရငုပ္ေနရင္း ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ေအာက္ ၁၅ေပခန္႔ အေရာက္မွာေရငုပ္ဝတ္စံုမပါတ့ဲတျခားလူတစ္ေယာက္ကုိ သူနဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာ ေတြ႔လိုက္တယ္။အဲ...သူ ေပ၃၀ ေရာက္ေတာ့လဲ ခုနလူကုိေတြ႔ရျပန္ပါတယ္။တခါ ေပ၄၀ ထိ ဆက္ငုပ္ေတာ့လဲ အဲဒီလူပါလာတံုးဘဲ...ဆိုေတာ့အ့ံၾသမႈကုိမထိမ္းႏိုင္ေတာ့ဘူး။ဒါနဲ႔ ေရေအာက္မွာ အသံုးျပဳလို႔ရတ့ဲ Waterproof chalkboard ေပၚမွာ စာေရျပီေမးလိုက္တယ္...
"ေဟ့လူ...ေရငုပ္ဝတ္စံုမပါဘဲဒီေလာက္ပင္လယ္ေရအနက္ထိငုပ္ႏိုင္တာ...ခ်ီးက်ဴးပါတယ္ဗ်ာ"
ဟုိလူက သူ႔ chalkboard ကုိ ဆြဲယူျပီး စာျပန္ေရးျပတယ္..."ငါက ေရႏွစ္ေနတာဟ...မေအေပးရ"
* "ဘာရမလဲ"*
အေဝေျပးလမ္းမတစ္ခု အေပၚမွာျဖစ္သည္။ဆိုင္ကယ္တစ္စီးဟာ ႏြားေပါက္စေလးတစ္ေကာင္ကုိ တိုက္မိတ့ဲ အတြက္
ႏြားေလးေသဆံုးသြားပါတယ္။ႏြားပုိင္ရွင္က ဆိုင္ကယ္သမားဆီမွာ အေလ်ာ္ေတာင္းတယ္... ...
"ႏြားတန္ဖိုးကုိေလ်ာ္ေပေတာ့"
"ႏြားေလးက ဘယ္ေလာက္တန္သလဲ"
"အခုေတာ့ ေဒၚလာ၂၀၀ ေလာက္ဘဲတန္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ ၆ႏွစ္ၾကာရင္ ေဒၚလာ ၉၀၀ေလာက္တန္မွာ၊ ဒီေတာ့ ေဒၚလာ ၉၀၀ ေလ်ာ္"
"ေကာင္းျပီေလ..."
ဆိုျပီး..ဆိုင္ကယ္သမားက ခ်က္လက္မွတ္တစ္ေစာင္ ေရးေပးတယ္။
"ကဲေရာ့...ဒီမွာ ေဒၚလာ ၉၀၀ ခ်က္လက္မွတ္၊ ေနာက္ ၆ႏွစ္ ေန႔စြဲနဲ႔ ေရးထားတယ္၊အဲဒီေန႔ေရာက္ရင္ ထုတ္လို႔ရျပီ..."
……………………………………………………………..……………………………………………………………………
 *"စိတ္ဓါတ္မက်နဲ႔"*
မိေဝ တစ္ေယာက္ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတ့ဲေန႔ေတြကုိ ျဖတ္သန္းေနရေတာ့ စိတ္ပ်က္ေနရွာတယ္။သူ႕အိမ္ဧည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာခံုေပၚမွာ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ျပီးေတာ့ သူ႕အေမနဲ႔ေမာင္ေလးကုိ တိုင္တည္ေျပာျပရင္း ညီးညဴေနတယ္... ...
"ဘယ္သူမွ ငါ့ကုိမခ်စ္ၾကဘူး၊ တကမာၻလံုးမွာ ရိွသမ်ွလူေတြကငါ့ကုိမုန္းေနၾကျပီထင္တယ္"
ဒီေတာ့ သူ႕အေမက အားေပးတယ္.. ...
"တကမာၻလံုးေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေအ..."
သူ႕ေမာင္ေလးကလည္း ဝင္ျပီးေထာက္ခံရွာတယ္... ...
"ဟုတ္တယ္...မမကုိ မသိတ့ဲလူေတြကေတာ့ မုန္းမွာမဟုတ္ပါဘူး"...တ့ဲ။
…………………………………………………………………..…………………………………………………………..


*"မိန္းမဆိုး"*
စစ္သားႏွစ္ဦး အားလပ္ခ်ိန္မွာ စကားစမည္ေျပာေနၾကတယ္။
"မင္း ဘာလို႔ စစ္ထဲဝင္တာလဲ"
"ငါ့မွာ မိန္းမလည္း မရိွဘူး၊ တိုက္ရခိုက္ရတာလဲ ဝါသနာပါလို႔ စစ္ထဲဝင္တာ၊ မင္းကေရာ?"
"ငါ့မွာ မိန္းမရိွတယ္ေလ၊ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနခ်င္လို႔ စစ္ထဲဝင္တာ"
…………………………………………………..……………………………………………………………..
 *"လွ်ိဳ႕ဝွက္သေကၤတ"*
အိုစမာဘင္လာဒင္ အသက္ရွင္လ်က္လား၊ က်ဆံုးသြားျပီလားဆိုတာ လူေတြအားလံုး တိတိက်က်မသိၾကဘဲ ဇေဝဇဝါျဖစ္ေနၾကဆဲပါ။တေန႔ေတာ့အိုစမာဘင္လာဒင္ကစဥ္းစားတယ္...အေမရိကန္သမၼတဆီစာတစ္ေစာင္ေရးပို႔မယ္ေပ့ါ။သူကုိယ္တိုင္ သူ႔လက္ေရးနဲ႔ေရးပုိ႔မယ္၊ ဒါမွ သူအသက္ရွင္လ်က္ ရိွတယ္ဆုိတာသက္ေသထင္ရွားမယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ အေမရိကန္သမၼတေဂ်ာ့ဘုရွ္ တစ္ေယာက္ ဘင္လာဒင္ပုိ႔လို္က္တ့ဲစာကုိလက္ခံရရိွေတာ့ ...ဖတ္ၾကည့္လိုက္တယ္။
စာက တေၾကာင္းထဲရယ္...      370HSSV-0773H
စာကုိဖတ္ၾကည့္ျပီး ေဂ်ာ့ဘုရွ္ အာရံုေနာက္သြားတယ္။လွ်ိဳ႔ဝွက္သေကၤတနဲ႔ေရးထားတာဆိုေတာ့ သူ နားမလည္ဘူးေလ။
သူ႔ ရံုးအဖြဲမႈးကုိေခၚျပီး ဒီစာကုိ ဘာသာျပန္ခိုင္းတယ္၊ မျပန္တတ္ဘူး။သူ႔ အတြင္းေရးမႈးမေတြကုိေခၚျပီး ဒီစာကုိ ဘာသာျပန္ခိုင္းတယ္၊ မျပန္တတ္ဘူး။သူ႔ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး ကြန္ဒိုလီဇာရုိက္ကုိေခၚျပီး ဒီစာကုိဘာသာျပန္ခိုင္းတယ္၊ မျပန္တတ္ဘူး။သူ႔ ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီးကုိေခၚျပီး ဒီစာကုိ ဘာသာျပန္ခိုင္းတယ္၊ မျပန္တတ္ဘူး။အဲဒီဝန္ၾကီးေတြရဲ႕ အတြင္းေရးမႈးမေတြကုိေခၚျပီး ဒီစာကုိ ဘာသာျပန္ခိုင္းတယ္၊မျပန္တတ္ဘူး။အေမရိကန္အမ်ိဳးသား စံုစမ္းေရးျဗဴရိုကုိ ပုိ႔ျပီး ဘာသာျပန္ခိုင္းတယ္။ မရပါဘူး။အေမရိကန္ ဗဟိုေထာက္လွမ္းေရးေအဂ်င္စီကုိ ပုိ႔ျပီး ဘာသာျပန္ခိုင္းတယ္၊ ဒါလဲမျပန္တတ္ၾကဘူး။ ၾကံရာမရတ့ဲအဆံုးမွာေတာ့...အေမရိကန္ရဲ႕ အေရွ႕အလယ္ပုိင္းက မဟာမိတ္ျဖစ္တ့ဲအစၥေရးႏိုင္ငံကုိ အကူအညီေတာင္းရေတာ့တယ္။အစၥေရးက သူ႔ ဘဝေပးအေျခအေနရ အာရပ္ေရးရာကြၽမ္းက်င္သူကုိး၊ဘင္လာဒင္ရဲ႕အထာကုိေကာင္းေကာင္းကြၽမ္းတယ္ေလ။ေနာက္ဆံုးအစၥေရးေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ MOSAD က ဘင္လာဒင္ရဲ႕ လွ်ိဳ႔ဝွက္စာကုိဖတ္ၾကည့္ျပီး အေမရိကန္သမၼတဆီကုိ စာျပန္လိုက္တယ္... ...
"သမၼတၾကီးခင္ဗ်ား....စာကုိ ေဇာက္ထိုးမဖတ္ပါနဲ႔ခင္ဗ်ား"... ...တ့ဲ။
………………………………………………………………………..……………………………………………………………


*"အစက ေျပာသားနဲ႔"*
က်ေနာ္နဲ႔က်ေနာ့္မိန္းမ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ ပဲရစ္ျမိဳ႔ကုိ အလည္ေရာက္ခ့ဲစဥ္ကေပ့ါ။တည္းခိုတ့ဲေနရာကလည္း ပဲရစ္ျမိဳ႔႔ရဲ႕နာမည္ေက်ာ္ "ခ်စ္သူလမ္းၾကား" အနီးကဟိုတယ္တစ္ခုမွာေလ။ညေနေစာင္းလဲေရာက္ေရာ က်ေနာ့္ဇာတိက ျပ လာတယ္၊ အဲဒီ "ခ်စ္သူလမ္းၾကား" ထဲကုိသြားၾကည့္ခ်င္တာေလ။ ဝါသနာပါတာကုိး။ဒါနဲ႔ မိန္းမကုိလွည့္ပတ္ေျပာခ့ဲျပီး သူ႔ကုိ ဟုိတယ္အခန္းမွာ ခဏထားခ့ဲလိုက္တယ္၊ျပီးတာနဲ႔ ခ်စ္သူလမ္းၾကားတေလွ်ာက္ အစံုအဆန္လိုက္ၾကည့္မိတယ္... ...အားပါးပါး...မိန္းမလွေလးေတြဗ်ာ၊ ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ၊ တိုက္နံရံေဘးမွာ၊ေလွခါးအဆင္းေနရာေလးေတြမွာ...ေပါမွေပါ ေခ်ာမွေခ်ာ။အသားေလးေတြမ်ားဝင္းစိုအိဖတ္ေနလိုက္တာ..ေျခသလံုးေလးေတြဆိုရင္ေျပးေျပးဟပ္လိုက္ခ်င္တယ္..တကယ္။မေနႏို္င္တာနဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကုိ ကပ္ျပီး ေမးၾကည့္လိုက္တယ္... ...
"မိန္းကေလး...ဘယ္ေစ်းလဲကြ"
"ရိုးရုိးဆိုရင္ ေဒၚလာ ၂၀၀၊ အစံုဆိုရင္ ေဒၚလာ ၂၅၀"
"ဟင္...အဲေလာက္ေတာင္ ေစ်းၾကီးတာလား၊ ငါ က ၂၅ ေဒၚလာေလာက္ဘဲ ထင္ေနတာ"
"အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ ...ရွင္ ဟုိဘက္တစ္လမ္းေက်ာ္ကုိသြား၊ အဲဒီမွာ ၂၅ေဒၚလာတန္ေတြရိွတယ္၊ ဒါေပမ့ဲ စုပ္ျပတ္ေနတာေတြဘဲ ရမွာေနာ္"…."ေအာ္...ေအးပါကြာ၊ မသြားေတာ့ပါဘူး၊ ျပန္ေတာ့မယ္"
"ၾကြ...ၾကြ"
ဟူး...မလြယ္ဘူး၊ သြားျပီး စပ္စုမိတာ အေကာခံလိုက္ရတာ အဖတ္တင္တယ္။ အခန္းျပန္မွ။
ဒါနဲ႔ ဟိုတယ္ကုိျပန္၊ ေရမိုးခ်ဳိး၊ မိန္းမကုိ လက္ဆြဲျပီးႏွစ္ေယာက္သားညစာစားဖို႔ လမ္းမအတိုင္း ဆိုင္လိုက္ရွာေရြးေနတံုး...
ကံမ်ားဆိုးခ်င္ေတာ့ ခုနက မိန္းကေလးနဲ႔ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္တိုးပါေလေရာဗ်ာ။
သူကလည္းမွတ္မိတယ္၊ မွတ္မိတာထက္ဆိုးတာက သူ ေျပာလိုက္တ့ဲ စကားဗ်... ...
"ေအာ္..ခုေတာ့ ၂၅ ေဒၚလာတန္ၾကီး မ, လာတယ္ေပ့ါေလ၊ က်မ မေျပာဘူးလား၊စုပ္ျပတ္ေနတာပါလို႔"
………………………………………………………………………………………………………………………




*'ကုိယ္ခ်င္းစာ စိတ္'*
လူတစ္ေယာက္ ေဆးဆိုင္မွာ ေဆးလာဝယ္တယ္.. ..."ဆိုင္ရာႏိုက္ တေအာင္စေလာက္ ေရာင္းပါ"
ေဆးေရာင္းသူ လန္႔သြားျပီး ျပန္ေမးတယ္.. ..
"ဘာ...ဆိုင္ရာႏိုက္ဆိုတာ အဆိပ္ဗ်၊ ေဆးစာ မပါဘဲေရာင္းလို႔ မရဘူး၊ ခင္ဗ်ားကဘာလုပ္မလို႔ လဲ"
"ငါ့ မိန္းမကုိ အဆိပ္ေကၽြးသတ္မလို႔"
"ဟာ...ဒီလုိဆို ပုိဆိုးတယ္၊ ေရာင္းမေပးႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ၊ ခြင့္လြတ္ပါ"
ဒီေတာ့ ေဆးလာဝယ္သူက သူ႔အိပ္ကပ္ထဲက ဓါတ္ပံုတစ္ပံုကုိ ထုတ္ျပတယ္၊
ေဆးေရာင္းသူက အဲဒီဓါတ္ပံုကုိယူၾကည့္လိုက္ျပီး...
"ဟာ...ဆိုးလိုက္တ့ဲရုပ္ဗ်ာ၊ ဒီေလာက္ရုပ္ဆုိးတာ က်ေနာ့္တသက္ တခါမွ မျမင္ဘူးဘူး၊
ဒါဘယ္သူ႔ပံုလဲ"……………"ငါ့ မိန္းမေလ"
"အင္း...ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ေရာင္းေပးလိုက္ပါမယ္"
…………………………………………………………………………………..
အားလံုးရယ္ေမာႏိုင္ၾကပါေစ...TTO